Waarom de overstap naar bitloos?

Er is inmiddels vanuit meerdere onderzoeken gebleken wat de nadelige effecten zijn van het rijden met bit. Maar buiten het feit dat een bit een behoorlijke impact in de paardenmond heeft willen we ook allemaal naar het stukje toe dat je kunt rijden vanuit lichtheid. Dat je paard exact begrijpt wat je hem vraagt, dat je zonder problemen een lange buitenrit kunt maken, dat je een springparcours foutloos en in rust kunt springen, dat je een mooie dressuurproef kunt rijden, dat je je paard fysiek gezond kunt houden door middel van oefeningen als verzameling, schouderbinnenwaarts etc.

Hoe vaak wordt dan niet geroepen dat het niet haalbaar is zonder bit?

Ik hoor het nog dagelijks. Op het moment dat je ergens tegen aan loopt met je paard, ga dan bij jezelf na waar het vandaan komt. Begrijpt hij niet wat je vraagt? Is het fysiek nog moeilijk? Maak een gericht stappenplan in plaats van gelijk over te stappen op een dwangmiddel of meer druk.

“Waarom zou je het met meer doen als het met minder kan?”